آهنگ ONE از ARDAD

واسه فرار از حجمه افکار
هر شب میزنم قدم در شهر
کل شهر دادنم بازی
مسیر جونیم تونل وحشت
هرچی بیشتر میشد سنم
رفقام میشدن کمتر
شاید پایین میومد سرم
ولی بالا میموندش پرچم
من میخوابیدم سخت شبا له
بقیه دایورت به چپ حواله
پیش من نگین انقدر از خطر
بیوگرافی، روزنامه حوادث
کله زندگیم گذشت ریسکی
مریض روانی شدم هیستریک
بعداز هیجده زندگی سخت شد
بگایی نرفته  میومد، فریزبی
تلاشام برام نداشت ثمر
گشنه، خوردیم از قضا قدر
رفیقام نخواستن دستاشون گلی شه
وقتی ت گل بودم من تا کمر
ادما قشنگ از دور
از نزدیک فقط با فیلتر
سنت بیشتر بشه میفهمی،
فقط شلوارت پات وامیسته
میدونی خستم از نشدن
حس میکنم نا کافیم
مث مابقی بزنم الکل نباشه حالیم
فکر کنم عالیم
یا خیابونو متر کنم چت مخ
جونیمو بگا بدم بلکل
من نمیشم همرنگ جماعت
میمیرم رسوا ولی تویه پنت هاوس
میرفتم اسنپ دربیاد پول کار
تراکت تا خر خره ت کوله هام
پشتم خالی سر بود زیر پام
روم سیا بود سیاتر بود ریه هام
منوبه زور میوردن توی کادر
نزدم لبخند شیرین  تویه شات
تلخیا نمیرفتن ا مخ با یه شات
مغز رد کبد چرب ‌جزو شاهدان
وقتی احتیاج داشتم به نگاه
میشد نصیب من چش قره
یه رو پیام بدن سین نمیشه
حالا واتس اپمو چک کن هی
حسودا زیادن بل کل سر
چون علی میشه یه رو بینل فیم
با اینکه طباخی نرفته تا حالا
ولی تا جا داشت چش خوردش
میدن تلاشا به وقتشه ثمره
عقب نمیکشم من هیچ فقره
اون روز نزدیکه بدخوام بپاد
فاتحه چیه باس بخونه بقره
با یه میک هدفون پشت بسته
استودیو خونگی دو‌ در سه
یه رو میگیرم کله این جهانو
استوری مدال طلا، نو‌کپشن
یه روز قفل میشه فکاشون
که میگفتن هرز پشتم
برعکس پادگان دوستات فرضین
واقعیه دشمن
من یاسو  ت خودم کشتم
جاش هر روز غرورم رشد کرد
چون چشمام فقط میدید لاشی
ندید جور دیگ  حتی با شستن
یه روز ارزوهام میشه خاطره
چون سوخت دادم کلی بخاطرش
بیشتر میخواد علی ولی شاکره
رپ بیشتر از زمین داره جاذبه
رپ فارسی داد منو نجاتم
باعث شد دیگ نیادب چشام ترس
رپ  دلیل شب بیداریامه
رپ باعث شد بهتر بخوابم
منم بلاخره یه رو میشه نیشم‌باز
رو سقفه ارزوهام میره زیرانداز
یه رو به هم نشونم  میدن با دستا
پس
مهم نییی اگه الان کسی  نی همرام
اینا گرون شدن ت ارزونی
میام باس برگردن کالا مرجوعی
یه رو یک میشم زندگی اعیونی
نمیشم کپی حتی با هوش مصنوعی
گنگا جدیدن  همش دکوری
فقط لفظن در حد تئوری
هی داستان میگه از شرارت  تهش
تو کانتر برمیداشت تروریست
کاراشو‌ نمیده گوش رفیق فابش
میگه یه تهران فن کارامه
بچه لاف نزن راهی ک میری
راه زنشو ما آره